Spoorstraat - hoek Breewaterstraat

Onze burgemeester, de heer Ritmeester, werd een paar dagen later, dat zal zo 27 of 28 juni zijn geweest, gevraagd voor de radio verslag te doen van deze verschrikkelijke nacht:

“Wanneer ik die nacht u met woorden moet beschrijven, dan kan ik dat niet doen. Ik ben in die hel geweest en met mij velen anderen (…). En hoe dat de bevolking onder zo’n geweldige depressie, zo’n geweldige zenuwinzinking is gekomen dat de mensen geen raad meer wisten. Als razenden, gillenden,

huilende zijn zij weggehold. Ze hebben zich verborgen in de loopgraven, zij zijn naar buiten gegaan en zij zijn ook voor een groot gedeelte nog niet teruggekeerd. Want de grote moeilijkheid is op het ogenblik om de mensen te bewegen terug te keren. Die nacht op die maandag, die zal ons bijblijven, ik mag wel zeggen tot op ons stervensuur.” 

Na het bombardement ontvluchten meer dan 8.000 van onze inwoners de stad en ze bleven wel tot augustus weg of konden zelfs helemaal niet meer terugkomen omdat er gewoon geen woonruimte meer was!

Deze hoek van de Spoorstraat en de Breewaterstraat werd in de nacht van 24 op 25 juni 1940 getroffen.